www.fae.pl - Publikacje

W XXI wieku dużą rolę i znaczenie w kształtowaniu relacji między państwami odgrywa i będzie odgrywał dostęp do źródeł energii. Unia Europejska, nie chcąc jedynie ulegać zmieniającej się naprędce rzeczywistości, powinna przedsięwziąć kroki, pozwalające w długim okresie czasu tę właśnie zmieniającą się rzeczywistość kształtować. Celowi temu służą wieloetapowe prace prowadzone przez instytucje europejskie, a także rozmowy na szczeblu międzynarodowym oraz ustalenia, zmierzające do wprowadzenia długofalowej, wspólnej dla całej Unii Europejskiej polityki bezpieczeństwa energetycznego.

 

Proliferacja technologii balistycznych sprawia, iż coraz więcej państw pracuje obecnie nad systemami zdolnymi do zwalczania tego rodzaju rakiet. Poza Stanami Zjednoczonymi są to m.in. Japonia, Korea Południowa, Indie oraz Izrael. Wszystkie one są zagrożone atakiem ze strony swoich mniej lub bardziej przewidywalnych i stabilnych sąsiadów. W szczególnie niekorzystnej sytuacji znajduje się Izrael, któremu reżim Islamskiej Republiki Iranu wręcz odmawia prawa do istnienia. Po I Wojnie w Zatoce program National Defense System, w ramach którego rozwijano projekt Arrow, stał się jednym z priorytetów izraelskiej polityki obronnej. Aby koordynować jego rozwój, w strukturach Ministerstwa Obrony powołano Israel Missile Defense Organization, a w jej ramach Zarząd „Homa” (hebr. „mur”; którą to nazwą opatrzono następnie cały projektowany system).

 

Wrześniowe wybory parlamentarne z pewnością odpowiedzą na liczne pytania dotyczące przyszłości polityki wewnętrznej czy gospodarczej RFN. Globalny kryzys ekonomiczny odciśnie swoje piętno zwłaszcza w sposobie myślenia o tych dwóch aspektach życia politycznego. Wydawałoby się, że tym samym należy się spodziewać zmian także w niemieckiej polityce zagranicznej, jako że pokryzysowy obraz stosunków międzynarodowych wymusi z pewnością na wielu rządach pewne modyfikacje w ich dotychczasowej strategii międzynarodowej. Nie należy się jednak spodziewać znaczącej metamorfozy niemieckich elit w spojrzeniu na politykę zagraniczną i dyplomację. Od zjednoczenia Niemiec ten obszar bowiem należy uznać za jeden z tych, który w największym stopniu nacechowany jest obecnością ponadpartyjnego konsensusu.

Przy okazji niedawnego moskiewskiego szczytu przywódców Rosji i Stanów Zjednoczonych pojawiły się doniesienia, iż te ostatnie rozważają zastąpienie lądowego komponentu Missile Defense systemami morskimi. Warto przyjrzeć się więc bliżej zmianom w amerykańskim podejściu do projektu tarczy.

Podpisanie przez Polskę kontraktu z 29.06.2009 r. z Katarem na dostawy skroplonego gazu ziemnego LNG w latach 2014 – 2034 jest ważną decyzją strategiczną wzmacniającą bezpieczeństwo energetyczne kraju. Struktura bilansu energetycznego Polski, kierunki dostaw gazu zimnego i wynikające z tego tytułu uzależnienie od Rosji oraz konsekwencje rosyjsko – ukraińskiego kryzysu gazowego wymusiły na naszym kraju podjęcie zdecydowanych kroków zwiększających dywersyfikację dostaw. Polska powinna posiadać możliwości zabezpieczenia się przed zmniejszeniem dostaw surowców energetycznych z Rosji, która wykorzystuje ten instrument do wywierania presji politycznej, traktując go de facto jako narzędzie polityki zagranicznej.