www.fae.pl - Publikacje

Sentymenty kolonialne są w Federacji Rosyjskiej żywe z prostego powodu – w przeciwieństwie do dawnych imperiów i ich zamorskich domen, współczesne „kolonie” rosyjskie przylegają bezpośrednio do granic państwowych dawnej metropolii. Ich uzależnianie nie nastręcza dziś większych trudności dzięki porzuceniu łagodnego, dotacyjnego charakteru poszerzania moskiewskich interesów (Jelcyn). Nowym, skutecznym narzędziem rosyjskiej dyplomacji stała się prowadzona z wielkim rozmachem polityka, którą można określić mianem „naddniestryzacji”. W zależności od sytuacji geopolitycznej, wykorzystuje ona szerokie spektrum środków politycznych, gospodarczych i militarnych.

W dn. 7 kwietnia b.r. Iron Dome (Żelazna Kopuła), izraelski system obrony przeciwko niekierowanym pociskom rakietowym oraz pociskom artyleryjskim dużego kalibru, przeszedł najważniejszy a zarazem najtrudniejszy dla wszystkich rodzajów uzbrojenia test – jego skuteczność została zweryfikowana w warunkach bojowych. Pocisk przechwytujący Tamir przechwycił i zniszczył rakietę typu Grad, wystrzeloną w kierunku Aszkelonu z rządzonej przez Hamas Strefy Gazy.

Polityka gospodarcza Federacji Rosyjskiej wobec państw Azji Środkowej jest częścią większej strategii energetycznej Kremla. Zainteresowanie tym obszarem jest podyktowane chęcią uzyskania kontroli nad bogactwami naturalnymi, którą Kreml stracił wskutek dezintegracji ZSRR. Nowa sytuacja polityczna, z dominującą pozycją Rosji, stwarzała nowe możliwości zarówno dla państw azjatyckich, jak i dla Moskwy.

Dwadzieścia lat temu upadł Związek Radziecki, a Nowa Rosja rozpoczęła marsz ku określeniu własnego miejsca na globalnej szachownicy. Wstrząsana niepewnością co do własnej tożsamości, zaskoczona aspiracjami nowego otoczenia politycznego, któremu przez ponad 70 lat wpajano, że stanowi jeden naród – homo sovieticus – zrozumiała w końcu, że nie jest już supermocarstwem. Na ostateczny upadek imperialnych snów Moskwy wpłynęło wiele czynników, ale jednym z najważniejszych była utrata tradycyjnej roli euroazjatyckiego nośnika technologicznego i pierwszy raz od powstania Rosji – czyli przeszło trzech wieków – uzyskanie poważnego rywala na wschodzie. Jaki wpływ taka zmiana koniunktury międzynarodowej będzie miała dla nowej pozycji geopolitycznej Moskwy?

W latach poprzedzających amerykańską inwazję na Afganistan, a potem na Irak, wydawało się, że możliwe jest dość precyzyjne określenie desygnatu nazwy „Al-Kaida”. Dzisiaj, po prawie 10 latach „wojny z terroryzmem”, organizacja posiada całkowicie inny, sieciowy, globalny charakter i nie wygląda na osłabioną – wręcz przeciwnie. Czy umacniająca się Al-Kaida wykorzysta rewolucje w Egipcie i innych krajach arabskich?