www.fae.pl - Publikacje

Według pierwotnych założeń włodarzy Kremla, zagospodarowaniem rosyjskiej Arktyki miał zająć się Gazprom i Rosnieft, ale ich potencjał okazał się zbyt mały (mimo to wydadzą w tej części świata 500 mld rubli do 2015 roku). Postanowiono więc pozyskać zagraniczne firmy, lecz w taki sposób, by w mieszanych spółkach około 70-75 proc. akcji należało do rosyjskich koncernów.

Polityka morska Indii w dużej mierze ogranicza się do basenu Oceanu Indyjskiego. Akwen ten, ze względu na usytuowanie geograficzne państwa, stanowi naturalne centrum zainteresowania operacyjnego indyjskiej marynarki wojennej. Zdecydowanie mniej ważne znaczenie, z punktu widzenie bezpośrednich interesów strategicznych tego państwa, posiada dla New Delhi Morze Południowochińskie. Akwen ten jest jednak traktowany przez indyjskie czynniki polityczne jako obszar potencjalnego zainteresowania i nieustannej obserwacji. Głównym powodem tego stanu rzeczy jest jednak szeroko pojęta rywalizacja strategiczna Indii z Chińską Republiką Ludową.

Ubiegły rok na Morzu Południowochińskim nie należał raczej do spokojnych. Wiosną i latem dochodziło tam do szeregu incydentów z udziałem filipińskich lub wietnamskich oraz chińskich jednostek rybackich, którym natychmiastowego wsparcia udzielały okręty chińskiej marynarki wojennej (ang. PLAN). W lipcu 2012 roku sytuację na nowo zaogniła wiadomość o planach dotyczących utworzenia przez Chińczyków na zajętych przez nich w 1974 roku Wyspach Paracelskich (będących przedmiotem sporu dyplomatycznego z Republiką Wietnamu) prefektury, będącego jej siedzibą miasta i ulokowania tam stałego garnizonu wojskowego. Czyż ma to oznaczać, iż Pekin postanowił rozwiązać kwestię przebiegu granic wód terytorialnych i wytyczenia wyłącznej strefy ekonomicznej (Economic Exclusive Zone, EEZ) metodą faktów dokonanych?

W dn. 12 grudnia 2012 r. Koreańska Republika Ludowo- Demokratyczna dokonała kolejnej próby wyniesienia satelity na orbitę. Tym razem wszystkie stopnie rakiety nośnej Unha-3 zadziałały prawidłowo i Kwangmyongsong-3 rozpoczął swą misję. Jednak to nie sputnik na nowo rozbudził niepokój społeczności międzynarodowej, z polityczno-militarnego punktu widzenia zdecydowanie bardziej istotne jest podobieństwo Unhy-3 do Taepo Dong-2, międzykontynentalnego pocisku balistycznego, w przeszłości bez powodzenia testowanego przez Phenian.

W cieniu konfliktu izraelsko-palestyńskiego i wojny domowej w Syrii narasta na Bliskim Wschodzie jeszcze inny spór, którego następstwa dla Iraku i jego sąsiadów mogą być bardzo poważne. Kirkuk – to roponośne miasto zamieszkiwane przez Kurdów, Turkmenów, Arabów i Asyryjczyków. Jego los nie został jednak rozstrzygnięty od czasu powstania federalnego Iraku i wszystko wskazuje na to, że mimo pozornych pokojowych deklaracji obie najważniejsze strony konfliktu – iracka (tj. premier Nuri Maliki i władza centralna w Bagdadzie) i kurdyjska (Kurdyjski Rząd Regionalny, KRG) – nie bardzo są skore do ustępstw. W ostatnich miesiącach władze centralne w Bagdadzie postanowiły jednakże wymusić na Kurdach pewne ustępstwa, stosując presję militarną i grożąc konfliktem zbrojnym. Warto też zastanowić się, dlaczego ta akcja została przeprowadzona właśnie teraz.