www.fae.pl - Publikacje

Negatywne konsekwencje działań Państwa Islamskiego (IS) dotknęły w ostatnich miesiącach nie tylko Bliski Wschód, ale również Europę, do której masowo zaczęli napływać uchodźcy oraz imigranci. Jednak globalna ofensywa Państwa Islamskiego prowadzona jest równocześnie także w innych regionach świata. Jednym z nich jest szeroko pojęta Azja Środkowa i Południowa, a w szczególności targany konfliktami od trzech i pół dekady Afganistan.

W lipcu 2015 roku mocarstwom z grupy P5+1 (Chiny, Francja, Rosja, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone + Niemcy) udało się osiągnąć wstępne porozumienie z Iranem, które zakłada zniesienie zachodnich sankcji gospodarczych w zamian za ustępstwa w irańskim programie atomowym. Jednym z najbardziej oczekiwanych efektów finalnej umowy, która ma wejść w życie w połowie przyszłego roku, może być znaczne zwiększenie wydobycia i eksportu na globalny rynek irańskiej ropy naftowej. Spore nadzieje wiąże się też z eksportem irańskiego gazu, zwłaszcza w kontekście dostaw do Unii Europejskiej.

Na terenach Iraku i Syrii, w imię radykalnie interpretowanych zasad koranicznych, Państwo Islamskie konsekwentnie i z pełną premedytacją dokonuje zniszczenia kolejnych obiektów bezcennych dla światowego dziedzictwa. Protesty ze strony ONZ nie są brane pod uwagę przez Państwo Islamskie, które postanowiło oczyścić zajęte przez siebie ziemie z przedislamskich pozostałości, a także z niezgodnych z Koranem naleciałości z czasów późniejszych.

20 lipca 2015 roku w Suruc – niewielkim mieście w południowej Turcji, tuż przy granicy z Syrią – zamachowiec samobójca, najpewniej z Państwa Islamskiego (IS), zdetonował swój nasobny ładunek wśród uczestników pro-kurdyjskiego wiecu politycznego, zabijając 33 osoby. Zamach w Suruc stał się pretekstem do podjęcia przez władze tureckie zdecydowanych działań wobec „zagrożenia ze strony terroryzmu”. Ankara nie wypowiedziała jednak wprost wojny Państwu Islamskiemu, zamiast tego ogłaszając rozpoczęcie ogólnie sformułowanej „walki z terroryzmem”. W jej ramach Turcy zdecydowali się działać jednocześnie na dwóch różnych frontach – zarówno przeciwko IS, jak i strukturom kurdyjskiej Partii Pracujących Kurdystanu (PKK). Jak jednak pokazały już pierwsze tygodnie kampanii, mizerne tureckie działania przeciwko islamistom z kalifatu stanowią w istocie „listek figowy”, mający ukryć prawdziwy cel operacji, jakim jest osłabienie żywiołu kurdyjskiego w regionie.

Kryzys zadłużeniowy w Grecji pokazał, że Niemcy i Francja, dwie największe gospodarki w strefie euro, nie mówią jednym głosem w kwestii rozwiązania tego problemu, stanowiącego jednocześnie zagrożenie dla wszystkich państw eurolandu. W mediach pojawiły się nawet porównania do słynnej książki Johna Graya „Mężczyźni są z Marsa, kobiety z Wenus”. Jednak w tym konkretnym przypadku to François Hollande jest z Wenus, a Angela Merkel z Marsa.