www.fae.pl - Publikacje

Wybór nowego Sejmu i wyłonienie nowej większości rządowej to naturalny moment na rozpoczęcie debaty nad celowością i zakresem dalszego zaangażowania militarnego Polski w Iraku. Najważniejszymi elementami wpływającymi na decyzję co do przyszłości polskiego zaangażowania w Iraku powinny być:
- analiza sytuacji w tym kraju i perspektywy jej rozwoju;
- ocena szans realizacji podstawowych polskich interesów politycznych
i ekonomicznych, przyjętych cztery lata temu;
- analiza wpływu dalszego zaangażowania (bądź wycofania się) Polski w Iraku na stosunki RP z najważniejszymi sojusznikami, w tym zwłaszcza ze Stanami Zjednoczonymi;
- ocena wpływu decyzji w sprawie udziału Polaków w operacji irackiej na formalny i propagandowy wymiar wojny z terroryzmem islamskim.

Relacje transatlantyckie to całość stosunków dwu – i wielostronnych miedzy Stanami Zjednoczonymi i Kanadą a państwami Europy zachodniej, zarówno na płaszczyźnie politycznej i bezpieczeństwa, jak i w wymiarze społeczno-ekonomicznym oraz kulturowym. Instytucjonalne ramy współpracy między USA i Unia Europejską wyznaczają obecnie cztery główne dokumenty: Deklaracja Transatlantycka, Nowa Agenda Transatlantycka oraz Transatlantyckie Partnerstwo Gospodarcze i Transatlantyckie Partnerstwo we Współpracy Politycznej. Stosunki pomiędzy oboma partnerami zza Atlantyku są kluczowym elementem Paktu Północnoatlantyckiego, pierwszego polityczno-wojskowego sojuszu Europy i USA, którego od 8 lat członkiem jest Polska.

W kontekście najnowszych wydarzeń na świecie związanych z walką z terroryzmem i sytuacją w Iraku, stosunki transatlantyckie stały się przedmiotem wielu analiz i komentarzy po obu stronach oceanu. Eksperci wskazują na wiele różnic dzielących Europę i Amerykę, stawiając pytanie, czy XXI wiek może wyznaczyć koniec długoletniego partnerstwa.

Afryka od wielu dekad pogrążona jest w chaosie niekończących się konfliktów zbrojnych, a państwa tego kontynentu nie są zdolne do wypracowania mechanizmów sprawnego rządzenia czy efektywnej gospodarki. Na obszarze Afryki skupia się większość poważnych konfliktów zbrojnych (tak o charakterze wewnętrznym, jak i międzynarodowym) współczesnego świata. Wojny te, w powiązaniu z klęskami żywiołowymi, chaosem politycznym i masowymi epidemiami sprawiają, że Afryka stanowi największe na świecie źródło emigrantów, głównie w kierunku najbliższej geograficznie Europy. Sytuacji na kontynencie nie polepsza fakt, że państwa afrykańskie posiadają olbrzymie zasoby surowców naturalnych, w tym także tych o charakterze strategicznym (ropa naftowa, gaz ziemny, metale kolorowe etc.). Co więcej, w ostatnich latach aspekt ten coraz częściej staje się czynnikiem sprawczym nowych napięć, konfliktów i narastającej aktywności podmiotów zewnętrznych w Afryce.

Pomimo niekorzystnego obrazu ogólnej sytuacji geopolitycznej, wzrost gospodarczy Afryki subsaharyjskiej utrzymuje się od kilku lat na poziomie ok. 6% rocznie. Tendencji tej towarzyszą narastające procesy integracyjne , które m.in. przyczyniły się do wzmocnienia działań społeczności międzynarodowej na rzecz rozwoju Afryki.

Konferencja „Budując relacje przyszłości. Unia Europejska i wyzwania bliskiego sąsiedztwa” odbyła się w Warszawie w dniu 12 czerwca 2007 r. Był to drugi projekt Fundacji Amicus Europae poświęcony reformie Europejskiej Polityki Sąsiedztwa Unii Europejskiej. Konferencję otworzył Prezes Zarządu Fundacji Amicus Europae, Andrzej Majkowski, wyrażając nadzieję, iż temat polityki bliskiego sąsiedztwa wywoła międzynarodową dyskusję i pomoże rozwiązać problemy związane z przekształceniami polityczno-społeczno-ekonomicznymi Europy Środkowo-Wschodniej oraz współpracy z Unią Europejską.

Niniejsze opracowanie wykorzystuje tezy i wnioski spotkania dyskusyjnego, które odbyło się z udziałem Aleksandra Kwaśniewskiego w dniu 3 marca 2007 r. w Fundacji Amicus Europae w Warszawie. W dyskusji uczestniczyli także Jan Barcz, Ireneusz Bil, Marek Borowski, Andrzej Byrt, Waldemar Dubaniowski, Andrzej Majkowski, Witold Małachowski, Sebastian Płóciennik, Mieczysław Rakowski, Andrzej Sakson, Jolanta Szymanek- Deresz.

Dyskusja odbyła się na zasadach Chatham House Rule. Tezy i wnioski zawarte w niniejszym materiale są interpretacją autorów i nie mogą być w jakikolwiek sposób wiązane z osobami dyskutantów.