www.fae.pl - Publikacje

Konsekwencje przeciągającego się macedońsko – greckiego sporu o nazwę byłej jugosłowiańskiej republiki związkowej na pierwszy rzut oka wydają się być niekorzystne głównie dla Macedonii. Krótkowzroczność Aten sprawia jednak, że kraj ten ponownie zaczyna być postrzegany przez UE jako kłopotliwy partner. W rezultacie, Ateny mogą dużo stracić na swym coraz mniej racjonalnym uporze względem swego północnego sąsiada.

Lesław Paga, jeden z wybitnych polskich ekonomistów, stwierdził przed laty, iż „(...) o przyszłości Unii Europejskiej przesądzą kwestie ekonomiczne” . Współcześnie teza ta zyskała na aktualności w związku z kryzysem gospodarczym, jaki wstrząsnął Wspólnotą na przestrzeni ostatnich kilkunastu miesięcy. Wstrząs ten był na tyle poważny, iż pozwala dziś na postawienie pytania o zakres wpływu tego rodzaju perturbacji na ekonomiczną oraz polityczną przyszłość Unii Europejskiej.

Handel bronią jest już od kilkudziesięciu lat bardzo dochodowym przedsięwzięciem dla rządów wielu państw. Pomimo wzmocnienia, po drugiej wojnie światowej, dyplomatycznych instrumentów w rozwiązywaniu międzynarodowych konfliktów, wydatki na zbrojenie wcale nie zmalały, a wręcz odwrotnie – z każdym rokiem są coraz wyższe. Jest to na rękę światowym eksporterom broni i techniki wojskowej, wśród których czołowym producentem wszelkiego typu uzbrojenia jest Rosja. Wkrótce po rozpadzie ZSRR uplasowała się ona na drugim miejscu, a w jej wewnętrznej strukturze handlowej broń zajęła piąte miejsce, tuż po gazie, ropie, metalach czarnych i kolorowych.

W swym fundamentalnym dziele, „Zderzeniu cywilizacji”, Samuel Huntington pisał, że w postzimnowojennym świecie wzrost chińskiej „pewności siebie” będzie źródłem konfliktów w stosunkach tego kraju z Zachodem. Czy wydarzenia, które mamy okazję obserwować po notyfikowaniu przez Pentagon Kongresowi USA umowy na sprzedaż sprzętu wojskowego Republice Chińskiej (Tajwanowi), są dowodem prawdziwości jego słów?

Gdy w 2004 roku Ukraina wybierała demokratyczną przyszłość, oczy całego świata skierowane były na Majdan Niepodległości. Ostateczne zwycięstwo Wiktora Juszczenki zrodziło wówczas wielkie nadzieje na lepsze jutro. Po czterech latach sprawowania władzy przez „obóz pomarańczowych” okazało się, że politycy zawiedli swoich wyborców.
Zmęczeni permanentnym kryzysem na szczytach władzy Ukraińcy wystawili swoją ocenę podczas ostatnich wyborów - palmę zwycięzcy zdobył Wiktor Janukowycz. Co zatem oznacza ten wybór? Czy Ukraina stoi na progu zmian, zarówno, jeśli chodzi o politykę wewnętrzną, jak i pozycję międzynarodową? Co oznacza wygrana lidera „Partii Regionów” dla Polski?