www.fae.pl - Publikacje

Po krótkim konflikcie argentyńsko-brytyjskim z 1982 r. o Falklandy/Malwiny przez lata rządy obydwóch krajów pracowały nad normalizacją i zacieśnianiem relacji. W ostatnim okresie jednak uległo to zmianie. W trzydziestą rocznicę tamtej wojny na linii Buenos Aires – Londyn panuje niespotykane od dawna napięcie.

Obserwując bieg wydarzeń na Ukrainie, można odnieść wrażanie, że historia zatoczyła właśnie koło. Podobnie jak w latach dziewięćdziesiątych ub. wieku, Julia Tymoszenko znów jest za kratkami, i tak jak wówczas – z powodów politycznych. Ukraina znalazła się na progu międzynarodowej izolacji, co też już było jej udziałem w latach poprzednich w związku z zamordowaniem dziennikarza Georgia Gongadze i podejrzeniami o nielegalny handel bronią z reżimem Saddama Husajna.

Przypadająca tydzień temu pierwsza rocznica śmierci Osamy bin Ladena – charyzmatycznego założyciela i wieloletniego lidera Al-Kaidy – stanowi dogodny moment dla próby oceny zasadności zapowiedzi „bliskiego końca” tej największej i najgroźniejszej islamistycznej organizacji terrorystycznej, składanych od roku przez wielu zachodnich polityków, w tym zwłaszcza przez prezydenta USA Baracka Obamę.

Kwestia Kosowa stała się jednym z najistotniejszych wątków kończącej się kampanii wyborczej w Serbii i ma duże szanse wpłynąć na ich rezultaty. Cała sytuacja po raz kolejny potwierdza fasadowość polityki prowadzonej przez Unię Europejską na Bałkanach. Mimo wielu lat obecności wspólnoty międzynarodowej w tym regionie, wewnętrzne animozje o charakterze etnicznym i historyczne zatargi wciąż absorbują tamtejsze elity i społeczeństwa. Spór wokół Kosowa, eskalacja przemocy w Macedonii czy permanentny kryzys w Bośni i Hercegowinie cofają sytuację w regionie do połowy lat dziewięćdziesiątych ub. wieku. Pozostaje jedynie mieć nadzieję, że borykająca się z kryzysem Europa mimo wszystko zdoła zmienić charakter jej zaangażowania na Bałkanach.

Jesienią 2011 roku prezydent Gruzji M. Saakaszwili stwierdził, że szczyt NATO w Chicago przyśpieszy integrację tego kraju z Sojuszem. Kilka tygodni później z wizytą w Tbilisi przebywał Sekretarz Generalny Sojuszu, Anders Fogh Rasmussen oraz prezydenta Francji Nicolas Sarkozy. Kontakty Gruzji i NATO zaczęły stopniowo powracać na tory sprzed Wojny Pięciodniowej z 2008 roku.