www.fae.pl - Publikacje

17 lutego 2015 r. minister obrony Ursula von der Leyen zaanonsowała rozpoczęcie prac nad nowym dokumentem programowym, kompleksowo definiującym politykę zagraniczną i bezpieczeństwa RFN w obecnym środowisku międzynarodowym, przy jednoczesnym zdefiniowaniu priorytetowego katalogu zagrożeń zarówno dla samej RFN, jak i partnerów z UE i NATO. Efekt finalny prac, w postaci jedenastej już „białej księgi” bezpieczeństwa w historii RFN, a trzeciej od chwili zjednoczenia, zostanie zaaprobowany przez Bundestag w II poł. 2016 r., zastępując analogiczny dokument z 26 października 2006 r.

13 listopada br. doszło w Paryżu do serii ataków terrorystycznych, zorganizowanych przez Państwo Islamskie (IS), w których zginęło 129 osób, a kilkaset zostało rannych. Zamach ten może stanowić punkt zwrotny w trwającej już niemal półtora roku „wojnie z kalifatem”. O tym, czy tak się jednak stanie, zdecyduje postawa państw zachodnich wobec kwestii syryjskiej.

Gdy latem 2014 roku islamscy ekstremiści z Państwa Islamskiego (IS) powołali do życia swój samozwańczy kalifat, oznaczało to pojawienie się całkowicie nowej jakości w zakresie ewolucji globalnego ruchu sunnickiego dżihadu. Jednym z elementów, wyróżniającym IS od wcześniej działających lub dawniej powstałych grup w ramach sunnickiej odmiany islamizmu, jest konsekwentnie wdrażana w życie próba budowy profesjonalnych sił i struktur bezpieczeństwa, w tym zwłaszcza formacji militarnych. Niemal rok temu, w ramach pierwszej serii publikacji Zespołu Analiz FAE poświęconych wojnie z kalifatem, przedstawiliśmy analizę dotyczącą „Armii Państwa Islamskiego” (API). Oceniliśmy wówczas jej ówczesny potencjał kadrowy, siły i środki, strukturę, a także elementy taktyki. Dzisiaj wracamy do tego tematu, dysponując nieco większym zasobem wiedzy i danych, które pojawiły się od momentu publikacji poprzedniej analizy na ten temat.

Za sprawą urodzonej w Polsce Karoliny R., skazanej w Düsseldorfie prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności za działalność o charakterze terrorystycznym w ramach Państwa Islamskiego (IS), polska opinia publiczna zaczęła zwracać uwagę na rolę kobiet – obywatelek państw zachodnich – w działalności islamskich ekstremistów spod czarnego sztandaru. Jak się okazuje, w strukturach tej najbardziej dynamicznie rozwijającej się organizacji terrorystycznej globalnego ruchu dżihadu kobiety pełnią nie mniej ważną rolę, niż mężczyźni. Zasadne jest zatem pytanie: kim są i jakie motywy kierują kobietami z Zachodu, zasilającymi szeregi IS?

Do końca 2015 r. na terytorium RFN przybędzie ponad 1 mln imigrantów1 z obszarów ogarniętych konfliktami zbrojnymi, jak również z państw upadłych położonych na południe i południowy wschód od granic zewnętrznych UE i NATO. Jest to sytuacja bezprecedensowa w historii, liczba ta praktycznie 2,5 krotnie przekroczy rekordowy pod tym względem 1992 r., kiedy to z obszaru Bałkanów na terytorium Niemiec przybyło 438 tys. uchodźców. Publiczna deklaracja kanclerz Merkel – „Wir schaffen das!” (Damy radę!), brzmiąca niczym slogan reklamowy – wraz z szerokim pakietem socjalnym, jaki mogą otrzymać od rządu federalnego RFN osoby ubiegające o azyl polityczny sprawiły, że Niemcy stały się punktem docelowym dla setek tysięcy imigrantów. Z kolei dla samej kanclerz jest to największe wyzwanie polityczne, przed jakim stanęła w swej dotychczasowej karierze.