www.fae.pl - Publikacje

Dramatyczne wydarzenia, rozgrywające się w maju tego roku na ulicach Bejrutu i innych libańskich miast to kolejna – z pewnością najważniejsza od kilkunastu miesięcy – odsłona głębokiego kryzysu politycznego, w jakim znajduje się Liban od czasu konfliktu między Hezbollahem a Izraelem latem 2006 roku. Czemu jednak spór w Libanie doprowadził do tak dramatycznej eskalacji napięcia przez Hezbollah, przeradzając się nieomal w wojnę domową? Wiele wskazuje na to, że źródło kryzysu znajduje się poza granicami Libanu, w Iranie.

Przejmująca 1 lipca br. rotacyjną prezydencję w UE Francja nakreśliła bardzo ambitną listę zadań priorytetowych. Wśród nich oprócz polityki imigracyjnej i kwestii zmian klimatycznych znalazło się także wzmocnienie polityki bezpieczeństwa i obrony. Odrzucenie traktatu reformującego w referendum w Irlandii z pewnością wpłynie na redefinicję wyzwań stojących przed francuską administracją, na czym niewątpliwie ucierpi również zagadnienie europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony (ESDP).
W tym kontekście kluczowe stają się zatem dwa pytania:
1. jak ewentualne wzmocnienie ESDP wpłynie na NATO i relacje dwustronne NATO-UE, szczególnie w momencie zapowiedzianego już powrotu Francji do struktur wojskowych sojuszu?
2. czy ESDP ma szansę stać się polityką wspólnotową sensu stricto prowadzoną w ramach całej UE czy będzie raczej wymagała początkowej koordynacji w ramach tak zwanego „twardego jądra” lub awangardy kilku państw członkowskich?

Od kilkunastu lat Japonia prowadzi politykę zagraniczną w wymiarze globalnym, blisko współpracując z wieloma krajami i nie ma chyba regionu na świecie, z którym nie byłaby związana ekonomicznie bądź politycznie. Owa globalna tendencja w polityce zagranicznej Japonii ma swoje podłoże w interesach oraz zagrożeniach tego kraju. Od kilku, a nawet kilkunastu lat, można również obserwować nowe tendencje w polityce Japonii, w tym zwłaszcza stopniowe wyzwalanie się spod silnych wpływów Stanów Zjednoczonych, reformy prawne zmierzające prawdopodobnie do zmiany konstytucji kraju oraz zwiększoną aktywność
gospodarczą i polityczną w wielu regionach świata. Japonia zdaje się stawać coraz bardziej samodzielnym i świadomym swych wpływów graczem międzynarodowym.

W przeddzień Olimpiady w Chinach przedstawiamy Państwu Raport, który przedstawia na zasadach Chatham House Rule główne wnioski oraz zasadnicze tezy ówczesnej dyskusji.

W dniu 21 maja b.r. Fundacja Amicus Europae była organizatorem debaty ekspertów, poświęconej ocenie sytuacji w Chinach i pozycji tego państwa na arenie międzynarodowej.

Celem spotkania było omówienie aktualnych trendów społeczno-politycznych w ChRL oraz przeanalizowanie rosnącego znaczenia politycznego, ekonomicznego i militarnego Chin, tak w skali regionu jak i całego globu.

Ze względu na swoje położenie geopolityczne, na skrzyżowaniu szlaków łączących Azję Centralną, Wschodnią i Zachodnią, pomimo wciąż nieustabilizowanej sytuacji politycznej, w ostatnich latach to właśnie
Pakistan stał się przedmiotem zabiegów dyplomatycznych wszystkich światowych potęg. Posiadanie granic z państwami znajdującymi się w kryzysie – Afganistanem i Iranem – powoduje, że to właśnie w Pakistanie upatruje się nadziei na przywrócenie stabilizacji w regionie. Nie można jednak przy tym zapomnieć, że Pakistan wciąż podejmuje walkę, na polu ekonomicznym, militarnym i politycznym o uzyskanie statusu, jaki posiadają obecnie w świecie ChRL i Indie, co w perspektywie długookresowej może przyczynić się do zaostrzenia rywalizacji i destabilizacji sytuacji w regionie. Pakistan staje się zatem kluczowym graczem, bez którego nie uda się zrównoważyć mocarstwowych ambicji chińskich i indyjskich, przy jednoczesnym
doprowadzeniu do załagodzenia konfliktu wokół irańskiego programu atomowego i osłabieniu pozycji islamskich sił rebelianckich w Afganistanie. W obliczu dynamicznych zmian na pakistańskiej arenie
wewnętrznej nasuwa się zatem pytanie, jaką drogę obierze Islamabad?