www.fae.pl - Policy Papers

Eliminacja Baitullaha Mehsuda – osławionego lidera Tehrik-i-Taleban Pakistan, odpowiedzialnego za szereg krwawych zamachów na terytorium Pakistanu i destabilizację sytuacji wewnętrznej w tym kraju – okrzyknięta została tak w USA, jak i w Pakistanie znaczącym sukcesem politycznym i militarnym. Czy jednak rzeczywiście jego śmierć będzie mieć pozytywny wpływ na sytuację strategiczną w wojnie z islamskim ekstremizmem i terroryzmem w regionie „AfPak”?

W ubiegłym tygodniu byliśmy świadkami radykalnego zwrotu amerykańskiej polityki dotyczącej „tarczy” antyrakietowej – forsowana przez ekipę prezydenta G. W. Busha idea europejskiej bazy systemu Missile Defense ostatecznie odeszła do lamusa. Czy oznacza to koniec idei „tarczy” jako takiej?

Na rozkaz dowódcy sił ISAF, gen Stanleya McChrystala, zmianie uległ niedawno sposób prowadzenia działań bojowych w Afganistanie. Wprowadzono „bardziej przyjazny” dla ludności cywilnej tryb stosowania działań typu CAS (close air support, taktyczne wsparcie powietrzne) oraz bezpośredniego wsparcia artyleryjskiego. Decyzja ta już po kilku dniach przyniosła pierwsze negatywne skutki dla działań sił międzynarodowych w Afganistanie. Przede wszystkim spowodowała dramatyczny wzrost zagrożenia dla żołnierzy ISAF w sytuacjach wejścia przez nich w bezpośredni kontakt ogniowy z przeciwnikiem.