www.fae.pl - Policy Papers

W 2016 r. Republika Federalna Niemiec – obok Francji i Wielkiej Brytanii – należała nadal do państw UE o największej liczbie rodzimych dżihadystów zaangażowanych w działalność terrorystyczną na terytorium Syrii i północnego Iraku. Pomimo przejęcia inicjatywy strategicznej przez siły koalicji antyislamskiej (m.in. zdobycie 16 października 2016 r. miasta Dabik i kontynuowania przez siły iracko-kurdyjskie ofensywy na Mosul), zdolności operacyjne tzw. Państwa Islamskiego (IS) na kontynencie europejskim, w tym w RFN, w minionym roku pozostawały na bardzo wysokim poziomie. Wynikało to przede wszystkim ze zaktywizowania przez propagandę IS i Al-Kaidy setek muzułmanów w Europie Zachodniej, gotowych do przeprowadzenia prostych (pod względem organizacyjnym i wykorzystanych środków), lecz niezwykle skutecznych ataków terrorystycznych na Starym Kontynencie. 

Ostatnie dwa tygodnie 2016 roku przyniosły nie tylko kolejne tragiczne w skutkach zamachy terrorystyczne: w Niemczech (12 grudnia) i Turcji (noc sylwestrowa z 31 grudnia/1 stycznia 2017), ale też związane z tymi wydarzeniami liczne zagadki i wątpliwości co do taktyki Państwa Islamskiego (IS). Choć IS wzięło na siebie odpowiedzialność za oba ataki, to wciąż mnożą się liczne znaki zapytania dotyczące nietypowego modus operandi sprawców. Czy przebieg obu tych zamachów – największych i najkrwawszych w ostatnim czasie poza regionem bliskowschodnim – może być dowodem na ewolucję taktyki działania struktur i zwolenników IS, czy też może ataki te były operacjami podjętymi przez siły/podmioty trzecie pod „fałszywą flagą”, w obu przypadkach pod czarnym sztandarem kalifatu?

W 2016 r. na terytorium RFN zostały przeprowadzone trzy duże zamachy terrorystyczne, z których szczególnie krwawy miał miejsce w Berlinie w dniu 19 grudnia 2016 r. Były to pierwsze poważne ataki przeprowadzone przez osoby motywowane ideologią globalnego dżihadu od marca 2011 r., kiedy to na lotnisku we Frankfurcie nad Menem 21-letni imigrant z Kosowa Arida Uka zaatakował autobus z amerykańskimi żołnierzami powracającymi z Afganistanu do swoich jednostek macierzystych w Wiesbaden i Ramstein1.