www.fae.pl - Policy Papers

Przyjęta 4 maja br. koncepcja tzw. stref deeskalacji w Syrii, sformułowana pod auspicjami Rosji, Iranu i Turcji na kanwie „konferencji pokojowej” w Astanie – to kolejna z całej serii prób zatrzymania konfliktu syryjskiego. Próba bez wątpienia najbardziej zaawansowana politycznie i organizacyjnie, koncepcyjnie wychodząca też znacznie dalej poza wcześniejsze „rozejmy” i „zawieszenia broni” w Syrii. Równocześnie jednak sposób, w jaki opracowano i w jaki wdrażany jest ten pomysł – a zwłaszcza fakt, iż dokonała tego wąska grupa państw zaangażowanych bezpośrednio w konflikt syryjski i mająca w nim swe bardzo wyraźnie sprecyzowane interesy strategiczne – sprawia, że perspektywy utrzymania tego nowego narzędzia wygaszania wojny w Lewancie i jego ostatecznego sukcesu zdają się być nikłe. Zwłaszcza, że prawdziwe cele jego autorów znacznie odbiegają od tych oficjalnie deklarowanych. 

Podczas odbywającego się 29 kwietnia br. specjalnego szczytu 27 krajów członkowskich Unii Europejskiej (bez udziału Wielkiej Brytanii) przyjęto „wytyczne dla negocjacji Brexitu”. Zostaną one w najbliższych dniach przełożone przez Komisję Europejską na bardziej szczegółowy mandat negocjacyjny, który unijni ministrowie w Radzie UE powinni zatwierdzić 22 maja.

Republika Chińska (oficjalna nazwa Tajwanu) podjęła ostatecznie decyzję o zainicjowaniu programu budowy floty własnych okrętów podwodnych. Po latach zwłoki pozwoli to na modernizację tego kluczowego dla bezpieczeństwa Tajwanu elementu marynarki wojennej.