www.fae.pl - Policy Papers

Dwadzieścia lat temu upadł Związek Radziecki, a Nowa Rosja rozpoczęła marsz ku określeniu własnego miejsca na globalnej szachownicy. Wstrząsana niepewnością co do własnej tożsamości, zaskoczona aspiracjami nowego otoczenia politycznego, któremu przez ponad 70 lat wpajano, że stanowi jeden naród – homo sovieticus – zrozumiała w końcu, że nie jest już supermocarstwem. Na ostateczny upadek imperialnych snów Moskwy wpłynęło wiele czynników, ale jednym z najważniejszych była utrata tradycyjnej roli euroazjatyckiego nośnika technologicznego i pierwszy raz od powstania Rosji – czyli przeszło trzech wieków – uzyskanie poważnego rywala na wschodzie. Jaki wpływ taka zmiana koniunktury międzynarodowej będzie miała dla nowej pozycji geopolitycznej Moskwy?

W latach poprzedzających amerykańską inwazję na Afganistan, a potem na Irak, wydawało się, że możliwe jest dość precyzyjne określenie desygnatu nazwy „Al-Kaida”. Dzisiaj, po prawie 10 latach „wojny z terroryzmem”, organizacja posiada całkowicie inny, sieciowy, globalny charakter i nie wygląda na osłabioną – wręcz przeciwnie. Czy umacniająca się Al-Kaida wykorzysta rewolucje w Egipcie i innych krajach arabskich?
 

Warto pochylić się nad wygłoszonym miesiąc temu expose ministra spraw zagranicznych RP Radosława Sikorskiego, którego spora część dotyczyła istotnych kwestii polskiej polityki wschodniej. Wbrew niedawnym wypowiedziom szefa MSZ o zerwaniu z polityką jagiellońską i skupieniu się na polityce piastowskiej, jednym z filarów sejmowego wystąpienia było nakreślenie strategicznego dla Polski obszaru, na którym nasza dyplomacja powinna być szczególnie aktywna.